فیبرومیالژیا چیست؟

فیبرومیالژیا یک بیماری مزمن است که با درد عضلانی همراه با خستگی ، خواب آلودگی ، مشکلات حافظه و تغییرات خلقی مشخص می شود. فیبرومیالژیا یک بیماری شایع است ، تخمین زده می شود از هر 20 نفر در سراسر جهان یک نفر از فیبرومیالژیا رنج می برد. زنان بیشتر از مردان مبتلا می شوند. افراد بین 30 تا 60 سال بیشتر دچار فیبرومیالژیا می شوند.

فیبرومیالژیا غالباً ناشی از ضربه جسمی ، جراحی یا فشار روانی شدید است. در موارد دیگر ، علائم ممکن است به تدریج و بدون هیچ گونه تحریک ایجاد شود.

علائم فیبرومیالژیا چیست؟

دردی که با فیبرومیالژیا همراه است معمولاً به عنوان یک درد مستمر و کسل کننده توصیف می شود که از عضلات شروع می شود. اغلب اوقات درد به سراسر بدن گسترش می یابد. برای اینکه گسترده در نظر گرفته شود ، درد باید در دو طرف بدن و زیر و بالای کمر باشد.

در فیبرومیالژیا ، هنگامی که فشار بیشتری به قسمت های خاصی از بدن وارد شود ، درد نیز وجود دارد که به عنوان نقاط دردناک تعریف می شوند. نقاط درد شایع تر عبارتند از:

 
پشت سر
شانه ها
جلوی گردن
قسمت بالای قفسه سینه
زانو
بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا اغلب شکایت دارند که بعد از بیدار شدن احساس خستگی می کنند ، حتی اگر شب ها به اندازه کافی خوابیده باشند. خواب آنها غالباً با دردهای شبانه مختل می شود و بیشتر بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا در خواب مشکل دارند.

سایر شکایات و شرایط شایع مرتبط با فیبرومیالژیا عبارتند از:

سردرد
سندرم روده تحریکپذیر
آندومتریوز
افسردگی.
چگونه فیبرومیالژیا تشخیص داده می شود؟

در سال 1990 ، کالج روماتولوژی آمریکا دو معیار اصلی را تشخیص داد که می تواند فیبرومیالژیا را تشخیص دهد:

درد گسترش یافته در بدن که بیش از 3 ماه طول می کشد
حداقل 11 مورد از 18 لکه درد ممکن در بدن است.
مشکل فیبرومیالژیا این است که علائم ممکن است بیایند و از بین بروند ، در نتیجه تشخیص پزشکان دشوار است. در موارد دیگر ، پزشکان از شدت فشار وارد بر نقاط مشکوک به درد برای تعیین وجود آنها اطمینان ندارند. معیارهای تشخیصی جدید ، اصلاح شده:

درد گسترش یافته در بدن که بیش از 3 ماه طول می کشد
فقدان بیماری یا بیماری دیگری که می تواند باعث درد شود.
درمان فیبرومیالژیا چیست؟

در درمان فیبرومیالژیا ، هدف اصلی کاهش شدت علائم و بهبود سلامت کلی بیمار است. متداول ترین داروهای ضد درد ، داروهای ضد افسردگی هستند.

هدف کاهش شدت درد است. علاوه بر دارو ، می توان از روان درمانی برای درمان افسردگی و خستگی که در این بیماری شایع است ، استفاده کرد.

 

از اینکه زمان ارزشمندتان را به مطالعه این مطلب از سایت همسرتایم اختصاص دادید، متشکریم

 

Misophobia - ترس از میکروب

هراس هراسی یا ترس از میکروب ترس ناسالم از آلودگی و لمس اشیا uncle ناپاک است. تجربه برخی از اضطراب ها در مورد مواردی مانند آلودگی غذا ، تماس با مایعات بدن شخص دیگر و تمایل به رعایت بهداشت شخصی مناسب طبیعی است. با این حال ، وقتی از سو mis هراسی رنج می برید ، این اضطراب از مرزهای مرسوم فراتر می رود.

تصور می شود که میس هراسی نوعی وسواس فکری عملی باشد. اختلالات وسواس فکری عملی است که در آن بیمار اصرارهای مکرر و ناخواسته ای را تجربه می کند که ذاتاً استرس آور هستند و اضطراب را افزایش می دهند. این اصرارها غالباً در زمان های نامناسبی بروز می کنند و عملکرد فعالیت های روزمره را مختل می کنند.

در بیشتر مواقع ، افرادی که از ناهنجاری هراسی رنج می برند ، به تمایل به از بین بردن تمام باکتریهای احتمالی ، نیاز به شستن دستهایشان دارند. این اجبارها می تواند زندگی روزمره را مختل کرده و بیشتر وقت یک فرد مبتلا را اشغال کند. آنها عاداتی را برای حفظ توالت ایجاد می کنند که ساعتها طول می کشد و کیفیت زندگی آنها را به طور قابل توجهی مختل می کند. علاوه بر این ، شستشوی مکرر می تواند منجر به قرمزی و خشکی پوست ، ضایعات پوستی و احتمالاً عفونت شود.

هراس هراسی همچنین می تواند با علائم بدنی همراه باشد که شباهت زیادی به حمله وحشت دارد: تپش قلب ، تنگی نفس ، سرگیجه ، اسپاسم عضلات ، سردرد ، حالت تهوع و استفراغ ، لرزش .

در نتیجه تمایل آنها به محافظت از خود در برابر میکروب های احتمالی ، افراد مبتلا به هراس هراسی ممکن است شروع به اجتناب از تماس اجتماعی کنند و از دست دادن با دیگران ، غذا خوردن در مکان های عمومی یا شرکت در رویدادهای اجتماعی خودداری کنند. این امر به طور حتم تأثیر بسیار منفی بر سلامتی ، شغلی و زندگی اجتماعی آنها دارد.

 
دلایل ترس هراسی چیست؟

مانند هراس های دیگر ، بدرستیگری اغلب در کودکی آغاز می شود. تصور می شود عوامل زیر در ایجاد این اختلال نقش دارند:

تجارب منفی دوران کودکی - خاطرات ناخوشایند کودکی که به نوعی با باکتری ها مرتبط هستند می توانند خطر بدهراسی را افزایش دهند.
سابقه خانوادگی - به عنوان مثال حضور یکی از اعضای خانواده که از OCD یا اختلال اضطراب رنج می برد.
عوامل محیط خارجی - مفاهیم و اقدامات مربوط به بهداشت را می توان از سنین پایین به کودکان تحمیل کرد و این ممکن است خطر سوoph هراسی در آینده را افزایش دهد.
چگونه هراس هراسی تشخیص داده می شود؟

هراس هراسی در گروه هراسهای خاص قرار دارد. برای ایجاد چنین تشخیصی ، لازم است با بیمار مصاحبه کنید تا علائم و عوامل محرک آن روشن شود ، همچنین اطلاعاتی درباره سایر بیماری های همزمان و همچنین اطلاعاتی درباره اختلالات مشابه در خانواده جمع آوری شود.

درمان چیست؟

هدف از درمان ناهماهنگ غلبه بر ترس از میکروب و توانایی داشتن زندگی عادی است. قرار گرفتن در معرض درمانی ممکن است استفاده شود که در آن بیمار به تدریج در معرض انواع مختلف باکتری ها قرار می گیرد ، با هدف کاهش اضطراب و ترس بی اساس. با گذشت زمان ، افراد شروع به یادگیری کنترل شرایط می کنند و احساس اضطراب زیادی نمی کنند.

در بیشتر موارد ، درمان با روانشناس کافی است. در موارد شدیدتر از سو هراسی ، استفاده از دارو برای کنترل علائم اضطراب و ترس ضروری است.

 

منبع :

hamsartime