در حالی که زندگی در روند عادی خود قرار داشت ، همه چیز ناگهان تغییر کرد و همه ما خود را پیرو ویروسی یافتیم که هر روز با عدم اطمینان آن را دنبال می کنیم.
در ابتدا نمی خواستیم قانع شویم. بیشتر ما با دفاعی مانند "هیچ اتفاقی برای من نخواهد افتاد" ، "با آنفولانزای طبیعی تفاوتی ندارد" ، "اغراق آمیز است" مقاومت کردیم. از آنجا که فکر می کردیم خطری وجود ندارد ، برای محافظت از خود تلاش زیادی نکردیم. بنابراین ، در حالی که کل این روند در حال اجرا است ، آیا می دانید در داخل چه خبر است؟ کلیک کنید
ما یک سیستم درون خود داریم. "سیستم عصبی دلسوز" که به عنوان یک سیستم هشدار کار می کند. اگر سگ هار شما را تعقیب کند چه می کنید؟ فرار می کنی برای اینکه رفلکس فرار اثر بگذارد ، محرک باید وارد این سیستم شود. این محرک ها می توانند در هر فرد متفاوت ظاهر شوند.
این سیستم اغلب با علائمی مانند تپش قلب ، تعریق ، لرزش ، افزایش ضربان قلب و مشکلات فشار خون فعال می شود. در صورت بروز هر یک از این موارد ، سیستم برای محافظت از ما وارد عمل می شود و ما در اسرع وقت از آنجا دور می شویم. این واکنش ترس است. اگرچه اضطراب و ترس پاسخ های بدنی یکسانی دارند ، اما تفاوت اساسی بین این دو وجود دارد. در حالی که باید ترس ترس علت خطرناکی داشته باشد ، حتی احتمال خطر اضطراب نیز برای فعال سازی این سیستم کافی است.
سیستم بدن ما کاملاً برای محافظت از ما کار می کند. هر اتفاقی که در داخل می افتد برای زنده نگه داشتن ما به روشی سالم شکل گرفته است. وقتی انگشت شما می سوزد ، بلافاصله آب به آنجا پمپ می شود و انگشت شما آب را جمع می کند. زیرا ناگهان رطوبت از بین رفت. می افتید ، زخم روی زانوی شما ایجاد می شود ، این پوسته های زخم ایجاد می شود و پس از مدت زمان مشخصی ، آن پوسته می افتد ، پوست کاملاً خود را تجدید می کند. ما فقط در حال یادگیری هستیم که حتی تب و ترس ما از این مسئله افزایش درجه حرارت داخل و تولید آنتی بادی برای مبارزه با ویروس است.
داشتن سطح مشخصی از اضطراب نیز سالم است. اگر به اندازه کافی نگران نباشید ، نیازی به محافظت از خود احساس نخواهید کرد. اگر قرار است سخنرانی کنید ، دیگر نگران آن نباشید ، نباید خودتان را به چالش بکشید تا بتوانید هرچه بهتر آماده شوید. در این روند که ما درگیر آن هستیم ، اگر نگرانی ندارید ، نیازی به رعایت قوانین بهداشتی و محافظت از خود ندارید.
در این دوره از مصاحبه های آنلاین ، اولین سوالی که هنگام مکالمه با مشتری هایم می پرسم بیشتر این است که نگرانی آنها درباره ویروس چیست. از آنها می خواهم که به اضطراب خود نمره ای بین 0 و 10 بدهند (0 کمترین ، 10 بالاترین). وقتی جوابی که من گرفتم 7-8 است ، توضیح می دهم که همه ما حداقل 5-4 نگرانی در مورد ویروس داریم و طبیعی است که این رقم کمی بالاتر از حد طبیعی باشد. اگر مشتری بگوید که من 15 از 10 را به عنوان پاسخ این سوال می دهم ، می توانیم درک کنیم که عملکرد وی در اینجا کاملاً مختل شده است. اگر یک خواب شدید ، تغذیه ، مشکل عملکرد جنسی ، عدم تمایل عمومی و / یا بی قراری نسبت به زندگی وجود دارد ، ما شروع به کار دقیق روی آن می کنیم.
اگرچه به نظر می رسد احساس و طعم یکسان را برای بسیاری از افراد ایجاد نمی کند ، صحبت آنلاین یک سیستم دیرینه و کارآمد در مرکز ما است. این روش ، که من قبلاً مشاهده کرده ام ، به خصوص با مشتریانم که در خارج از کشور زندگی می کنند ، که ما در بسیاری از زمینه ها پیشرفت کرده ایم ، به طور طبیعی برای افرادی که هرگز چنین تجربه ای نداشته اند ، یک علامت سوال باقی می ماند. آزمایشات ما با مشتریانی که در این مورد مردد هستند بیشتر به طور مثبت پیش می رود. در این فرآیند ما در حال تحول دیجیتالی هستیم ، اینکه بتوانیم از آن به طور کارآمد استفاده کنیم یک مزیت بزرگ است. اگر مشاهده کنید که زندگی با احساسات شدیدی که فکر می کنید نمی توانید با آنها کنار بیایید دشوار است ، می توانم بگویم که گرفتن حمایت از آن در اسرع وقت کیفیت زندگی شما را به طور قابل توجهی بهبود می بخشد. سالم ماندن.
