یک باستان شناس برجسته گفت: "در طی یکی از کاوش های باستان شناسی خود در ایران ، او به یک گور دسته جمعی رسید که اسکلت های 23 دختر جوان کشف شد."
 اسماعیل یغمایی اظهار داشت: هر سایت باستانی ویژگی های خاص خود را دارد ، اما شوش و خوزستان از جمله مکان های ویژه ایران هستند. در هافت تپه خوزستان با قبرهایی روبرو شدیم که شامل 23 اسکلت دختران جوان بود. دختران با گردنشان قطع شدند. از طرف دیگر ، تپه دامغان حصار با فرهنگ فمینیستی آن ، ما باستان شناسان را غافلگیر کرد.
وی اظهار داشت: در هافت تپه خوزستان (واقع در شهر شوش) با معبدی روبرو هستیم و برخی معتقدند زیگورات در این منطقه برپا شده است. من در یک قبر مشغول به کار بودم که متعلق به قربانیان بود و 23 اسکلت دختران جوان را پیدا کردیم که احتمالاً قربانی بودند. در حقیقت گردن همه آنها قطع شد. این باستان شناس ادامه داد: این مقبره در یک معبد بوده و کاملاً پنهان بوده و در به گونه ای ساخته شده است که هیچ کس نتوانسته آن را ببیند. کتیبه های بی شماری در این منطقه یافت شد. حتی یکی از این کتیبه ها در مورد این معبد توضیح داده است که چرا و چگونه می توان در آن کار کرد. یغمایی اظهار داشت: البته ممکن است استفاده از کلمه "ایثار" صحیح نباشد. زیرا هرگز قربانی بشریت و قتل در ایران نشده است. در بخشهایی توضیح داده شد که دختران جوان داوطلبانه خود را به معبد تقدیم می کردند و آیین می دادند. آنها مایل بودند در مواقع نیاز ، مانند جنگ و خشکسالی ، زندگی خود را به عنوان هدایا به خدایان عرضه کنند. طبق عقایدشان ، آنها می خواستند در آن نیروی ماوراء طبیعی ذوب شوند. آنها این کار را آگاهانه و داوطلبانه انجام دادند. وی در پاسخ به این سؤال که آیا ما می دانیم در آن زمان چه مذهبی داشتند و برای چه خدایی خود را فدا کردند ، گفت: ما هنوز پاسخی برای این سؤال دریافت نکرده ایم ، اما مطمئناً یک خدایی است. آنها عبادت می کردند که این برای آنها بسیار با ارزش بود.